امروزه فناوري اطلاعات در همه جا نشر پيدا كرده است و كليه شركتها و سازمانها دنبال حذف تبادل كاغذي و بقول خودشان "فول مكانيزاسيون" هستند. با اينحال نميتوان ميزان رشد آنها را يكسان دانست. چه بسا سازماني فعاليتهاي زيادي در زمينه IT انجام داده است، اما هنوز بخش زيادي از فرايندهاي آن سازمان به‌صورت دستي در حال انجام هستند. يا برعكس، يك شركت خيلي كوچك را در نظر بگيريد كه تنها با بكارگيري يك MS Exchange Server و چند نرم‌افزار هم‌خانواده آن ادعاي Paperless بودن دارد.
اينجا است كه لازم است تا مدلي براي ارزيابي فناوري اطلاعات در شركتها و سازمانها وجود داشته باشد. از طرف ديگر داشتن يك مدل ارزيابي بلوغ مي‌تواند فايده‌هاي ديگري از جمله:
· سنجش ميزان فرهنگ سازماني در بكارگيري فناوري اطلاعات
· سنجش عملكرد واحد متولي فناوري اطلاعات
· ارزيابي و مقايسه دو يا چند شركت (با شرايط تقريباً يكسان) در زمينه فناوري اطلاعات
· ارايه راهحل براي تسريع پروژهها و برنامه‌ها
· سنجش ميزان اهميت و اعتبار IT از ديدگاه مديران
· سنجش ميزان همراستاي فناوري اطلاعات با اهداف و استراتژي‌هاي سازماني
· …
براي سازمانها و حتي دولت داشته باشد.
۱ نظر:
این از اون موضوعات مورد علاقه من هست اما خوب موضوع به این سادگیها هم نیست. باید توجه داشت که بلوغ در چند سطح مطرح میشه: در واقع قبل از اینکه ببینیم سازمان چقدر در استخدام قناوری اطلاعات بالغ هست باید ببینیم اساساً سازمان چقدر بالغ هست. اینجا کارمون تو ایران گره میخوره چون بیشتر مدلهای بلوغ سازمان متأثر از الگوی سازمانهای غربی(= آمریکایی) هستند و کمتر قابل اعمال به این اقتصاد متمرکز تک محصولی ما هستن که در اون سازمانهای در قبال بودجه ورودیشون هیچ مسئولیت خاصی ندارن
ارسال یک نظر