چارچوب‌هاي معماري در واقع قالب‌هايي هستند كه مي‌شود از آنها به‌عنوان راهنماي عملي معماري سازماني استفاده نمود. هر چارچوب ممكن است شامل اجزايي همچون: فرايند كلي معماري، مولفه‌هاي تحت پوشش، ديدگاه‌ها و … باشد.
هر سازماني بسته به ماهيت خودش مي‌تواند چارچوب مناسب خودش را داشته باشد. تاكنون چارچوب‌هاي معماري متعددي توسط سازمان‌هاي خصوصي و دولتي، خصوصاً در آمريكا تدوين شده است. روش عمومي سازمان‌ها براي تهيه چارچوب اين است كه معمولاً يك چارچوب شناخته شده را به‌عنوان پايه در نظر گرفته و سپس اقدام به سفارشي‌سازي آن مي‌كنند.
چارچوب‌هاي مطرح و شناخته شده عبارتند از: Zachman، FEAF، TOGAF . در شكل زير وضعيت بكارگيري چارچوب‌ها نسبت به هم نشان داده شده است.
